Πώς ο designer Luca Nichetto αρνείται να οριστεί

Κεντρική Εικόνα: Luca Nichetto | friendsofriends.com

Ο Luca Nichetto είναι Ιταλός, γεννημένος το 1976 στο φημισμένο νησί υαλουργίας του Murano στη χερσόνησο της Βενετίας, και δουλεύει εδώ και πολλά χρόνια στη Στοκχόλμη. Ο Luca Nichetto σπούδασε στο Istituto Statale d’Arte di Venezia και πήρε το πτυχίο του στο industrial design από το Università Luav di Venezia το 1998. Έχει σχεδιάσει υαλικά, φωτιστικά, έπιπλα και υφαντά για τις Cassina, De Padova, Foscarini, Svenskt Tenn και πολλούς άλλους κατασκευαστές. Ο Luca τώρα σχεδιάζει τις βιτρίνες για τα γαλλικά καταστήματα των πολυτελών προϊόντων Hermès, ενώ, ταυτόχρονα, επεκτείνει τη δημιουργική του γραφή στον χώρο της μόδας.

Coffe Table | bernhardtdesign.com

Isole Modular Seating | pinimag.com

Hermès flagship store in Milan | stirpad.com

Ο Luca Nichetto μού φέρνει στο μυαλό την περιγραφή του Slavoj Žižek, σχετικά με ένα γραφειοκρατικό κώλυμα και την επίλυσή του από την πολιτεία της Νέας Υόρκης για την LGBTQ κοινότητα. Οι αιτήσεις και τα έγγραφα της αμερικάνικης πολιτείας είχαν μέχρι πρότινος μονάχα τις ενδείξεις άρρεν (male) και θήλυ (female). Η κοινότητα των LGBTQ θεώρησε πως θα ήταν αναγκαία και η δική τους εκπροσώπηση στη συγκεκριμένη γραφειοκρατική/θεσμική ερώτηση για τα παραπάνω έγγραφα. Έτσι, περιγράφει ο Σλοβένος φιλόσοφος, συμπεριέλαβαν και αυτές τις πέντε πρώτες κατηγορίες, αλλά πια ήθελαν εκπροσώπηση και όλες οι υπόλοιπες ταυτότητες που έμειναν απ’έξω, οι οποίες έφταναν τις πενήντα και πλέον, και αυτό θα προκαλούσε αρχειακή σύγχυση. Η λύση τους ήταν να αφήσουν τις αρχικές και έπειτα να προσθέσουν το plus (+) για οτιδήποτε αφήνεται απ’έξω. Και εγένετο LGBTQ+, τουλάχιστον, βέβαια, από την πλευρά της γραφειοκρατίας της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Το ενδιαφέρον, όμως, έγκειται στο συμπέρασμα του Žižek πως τελικά, σε μια -διαβόητα δύσκολη να οριστεί με ακρίβεια- κατηγορία όπως αυτή της ταυτότητας εν γένει, η επιθυμία είναι να είμαστε και να μείνουμε plus. Με άλλα λόγια, να μείνουμε ελεύθεροι από εξωτερικούς προσδιορισμούς.

Και σε αυτό το σημείο θα επανέλθω στον Nichetto, γιατί θεωρώ πως το πολύπλευρο υπόβαθρό του, οι πολυσχιδείς ασχολίες και το έργο του εκπροσωπούν ανάλογες αξίες. Αυτά που κάνει συνθέτουν τη σκανδιναβική απλότητα και εργονομία με τα ζωντανά χρώματα της Μεσογείου και την ιταλική έφεση στην τεχνική. Έντονη χρήση αναφορών και ταυτόχρονη αλλοίωση ή έκπληξη του χειρισμού της καθαρής φόρμας. Κάνει χρήση της γεωμετρίας και ταυτόχρονα την ανατρέπει χωρίς υπερβολές, είτε με χρωματικούς συνδυασμούς είτε με την τοποθέτηση των συνθετικών του στοιχείων σε απροσδόκητα μέρη, όπως για παράδειγμα στις προθήκες για τα καταστήματα Hermès. Είναι δύσκολο να οριστεί με μια λέξη ή να εγκλωβιστεί σε δίπολα, και αυτό είναι που κάνει τα προϊόντα του να έχουν απήχηση. 

La Manufacture Tima Lamp | architonic.com

Olindias Bar Stool | 1stdibscdn.com

Hermès flagship store in Milan | hhunplugged.com

Αντίστοιχη στρατηγική ακολούθησε και στο νέο του εγχείρημα στον σχεδιασμό ρούχων, με την εταιρεία κατασκευής επίπλων La Manufacture. Υπερμεγέθη κοψίματα δημιουργούν την ενέργεια του street ρουχισμού της δεκαετίας του '90, ενώ τα σχέδια, οι υφές και οι χρωματικές παλέτες αντλούν έμπνευση από τις συλλογές επίπλων τού ίδιου κατασκευαστή. Τα κομμάτια φέρουν ξεκάθαρους θυρεούς (badges) που θυμίζουν και φοριούνται από υποστηρικτές αθλητικών ομάδων. Το καθημερινό, με το κομψό και το εκλεπτυσμένο συμπίπτουν. Είναι ένα project που φέρνει μαζί τη μόδα και το design, σε ρούχα που φοριούνται οποιαδήποτε εποχή και από τον οποιονδήποτε. Tα gender-neutral ρούχα που σχεδιάζει ο Ιταλός (ή unisex αν είστε πιο boomer πνευματικά τύπος), προσπαθούν να ξεφύγουν της πολιτισμικής κατηγοριοποίησης -που μάλλον δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα το 2022- και, παράλληλα, να απευθυνθούν σε ευρύτερο καταναλωτικό κοινό.

La Manufacture | stylepark.com

La Manufacture | stylepark.com

La Manufacture | twitter.com

Ο Luca Nichetto είναι ένας καλός σχεδιαστής και είναι καλός σε πολλούς τομείς. Έχει την ικανότητα να μεταμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες κάθε project και στην πορεία να μεταμορφώνει και το project το ίδιο. Το έργο του είναι, γενικά, ρευστό, και η πρακτική του δυναμική και δύσκολη να οριστεί, όπως και τα γυαλιά Murano, που έβλεπε να φτιάχνει ο παππούς του όταν ήταν μικρός στην πόλη καταγωγής του, πριν τελικά καταλήξουν να παγώσουν σε περίπλοκους σχηματισμούς. Aς ελπίσουμε να παραμείνει στη ρευστή του, ευφάνταστη, plus (+) κατάσταση, για όσο χρόνο επιθυμεί και για όσο χρόνο θα συνεχίζει να εκτελεί σε αυτό το επίπεδο τα σχέδιά του.