Ιδεατές απεικονίσεις και φανταστικοί χώροι ειρωνείας

Κεντρική Εικόνα: Unconscious Interiors, 2023, Γρηγόρης Μαθιουδάκης

Πού τελειώνει η χρηστικότητα και πού αρχίζει ο σχεδιασμός; Ένα οξύμωρο ερώτημα που απασχολεί τις σχεδιαστικές κοινότητες, από τότε μάλλον που ξεκίνησε η επιστήμη του σχεδιασμού. Ποια είναι η σχέση ενός καλλιτεχνικού παραχθέντος με τη λειτουργικότητα; Πρέπει να υπάρχει; Το υλικό είναι παράμετρος;

Kykeon

Με τα χρόνια, στην εμπειρία του σχεδιασμού βλέπουμε συνέχεια νέες τεχνολογίες να ξεπροβάλλουν και οι φουτουριστικές φαντασιώσεις του παρελθόντος να ξεπερνιούνται. Σμιλεμένοι όγκοι, ονειρικά γλασαρίσματα, απόκοσμες μορφές και το παράδοξο. Μάλλον κάτι τέτοιο ψάχνουμε στις μορφολογίες όλων των κλιμάκων, από την αρχιτεκτονική μέχρι το αντικείμενο, για να τα ταυτίσουμε με το ιδεατό. Τα παραπάνω όμως είναι παράμετροι που “απελευθερώθηκαν” με την πρόοδο της τεχνολογίας, ή προϋπήρχαν; Γλυπτικότητα, πηλός και 3D αναπαραστάσεις. Κάπου εδώ μπορούμε να βρούμε τις γεφυρώσεις του χθες και του σήμερα στην ονειρικότητα του αντικειμένου, που και αυτό χάνει την προγενέστερη ταυτότητά του. Το Design Society παρουσιάζει τρεις καλλιτέχνες που φλερτάρουν με τη μορφή της αναπαραστατικότητας, της χρήσης και της (μη) λειτουργικότητας.

Kourkoulis

Ο Χάρης Κουρκούλης γεννήθηκε στη Σπάρτη το 1984, μεγάλωσε στα Βάτικα Λακωνίας, ενώ ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Τα κεραμικά που φτιάχνει τα υπογράφει σαν KOURKOULIS, με τη χρονιά και τα αρχικά του τόπου κατασκευής τους. Έχοντας ασχοληθεί με τα εικαστικά, η κεραμική προστέθηκε στις καλλιτεχνικές του πρακτικές το 2016. Ως γλωσσικό μοντέλο, το έργο του μπορεί να επικοινωνήσει την ιστορία, τις τεχνικές και τις συναισθηματικές πτυχές πίσω από την κεραμική τέχνη. Η θεματολογία του δεν εξαντλείται σε σκοτεινές φαντασιώσεις κ μελέτη τελετουργικών μαγικών αντικειμένων. Η ενασχόλησή του με τον τροχό τού επέτρεψε να αγγίξει το καθαρά χρηστικό αντικείμενο και να απαντήσει στο αιώνιο ερώτημα: τραπέζι ή ράφι; Και το ερώτημα αυτό απαντήθηκε με πολλούς τρόπους.

Unconscious Interiors, 2023, Γρηγόρης Μαθιουδάκης

Ο Γρηγόρης Μαθιουδάκης, αρχιτέκτονας, Msc, δημιουργεί το 2023 τη σειρά έργων Unconscious Interiors. Τρεις χώρους ψηφιακής αναπαράστασης, που βρίσκονται στη μη κανονικότητα της αρχιτεκτονικής του χώρου. Παραδοξότητα ανάμεσα στην κλίμακα και την υφή, μεταφυσικά τελειώματα και έπιπλα χρήσης -ή μη-, κρατούν τον “επισκέπτη” σε μια συνεχή διερώτηση. Οι αναπαραστάσεις του Μαθιουδάκη εκφέρουν ένα ήσυχο σχόλιο ως προς το ποια είναι όντως η λειτουργία του κανάβου και αν αυτή πρέπει να σπάσει. Ο φόβος και η γοητεία στις αρχιτεκτονικές του αναπαραστάσεις, θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι δηλωτικές ως προς το πώς θα μπορούσαν να υπάρχουν οι χώροι γενικότερα.

Kykeon

Τέλος, γνωρίζουμε το Kykeon. Η φιγούρα του στον εικαστικό χώρο δημιουργήθηκε με αυτόνομο τρόπο. Βρίσκεται ανάμεσα στις αντιθέσεις και την ένωση του πραγματικού και του φανταστικού. Δημιουργεί εικόνες από το μυαλό του, που εκφράζουν κάθε φορά ένα συναίσθημα ή μια ανάγκη που θέλει να επικοινωνήσει. Κοιτάζοντας τα πάντα γύρω του, από το κοινωνικοπολιτικό χάος που μεγαλώνει κάθε μέρα έως και το πώς έχει ακουμπήσει την τσάντα του στο πάτωμα του σαλονιού του, φτάνει στο σημείο που θέλει να μιλήσει και να δημιουργήσει. Κάπως έτσι ξεκινά η εξερεύνηση του εαυτού του μέσω της έκφρασης. Προς το παρόν, η αλήθεια του κρύβεται ανάμεσα στο γκροτέσκ και το ρομαντικό, στη βρωμιά κάθε είδους και στη μόδα, στα δράματα της ιστορίας και της ανθρώπινης παθητικότητας. Βλέποντας κάποια από τα έργα του, θα έλεγε κανείς πως είναι περισσότερο διακοσμητικά παρά χρηστικά, είτε πρόκειται για ένα “περίεργο” κουτί είτε για μια κεραμική τσάντα. Μάλλον, όσοι έχουν στην κατοχή τους κάποιο από αυτά, αντλούν μια γεύση από τον κόσμο του μυαλού του. Η επιθυμία του είναι, τα «παιδιά που γεννάει», να φτάσουν στην έννοια του εικαστικού και να αποδώσουν το δικό τους νόημα.