Camille Romagnani: “Οι αποχρώσεις του ουρανού μετουσιώνονται σε ύλη, μέσα από την κεραμική”
DS.WRITER:
Φελίσια Ταστάνη
Κεντρική Εικόνα: Melemis Nicolas
Η Camille είναι κεραμίστρια και καλλιτέχνιδα που κατοικεί και δημιουργεί ανάμεσα στην Αθήνα και το Παρίσι. Έχει δημιουργήσει μια ξεχωριστή και διαρκώς εξελισσόμενη καλλιτεχνική ταυτότητα και έργο που περιλαμβάνει εύρος τεχνικών και μέσων, όπως κεραμικά, κεριά, σκίτσα, κείμενα και zine. Έχει δηλώσει πως, έχοντας ζήσει σε διαφορετικές αθηναϊκές γειτονιές, από την πλατεία Βικτωρίας μέχρι τα Πετράλωνα, τη γοήτευε πάντα η αίσθηση κοινότητας και ο τρόπος με τον οποίο ο δημόσιος χώρος αντιμετωπίζεται ως προέκταση του ελληνικού σπιτιού. Παράλληλα, ανέφερε πως, για εκείνη, ο χρόνος μοιάζει να επιμηκύνεται στην Ελλάδα.
Τον περασμένο Μάιο ξεκίνησε ένα ταξίδι μετάβασης και εξέλιξης, μεταφορικά και κυριολεκτικά, φεύγοντας από την Αθήνα και μεταφέροντας το ατελιέ και τη βάση της στο μαγευτικό Παρίσι. Ωστόσο, η Ελλάδα ήταν το μέρος όπου η καλλιτεχνική της ταυτότητα άνθισε και βρήκε το έδαφος για πειραματισμό και εξερεύνηση της τέχνης της.
Συνομιλούμε μαζί της και εξερευνούμε τη δημιουργική της πορεία, ανιχνεύοντας τα νήματα που συνδέουν το έργο της με τη φύση, τις οργανικές μορφές και όποια άλλη αναφορά διαμόρφωσε τη μοναδική της οπτική.
Η δουλειά σου συνδυάζει και πειραματίζεται με κεραμικά, κερί, σχέδια, λέξεις, zines! Εκφράζεσαι ή απολαμβάνεις κάποιο μέσο ή πρακτική, περισσότερο από τα υπόλοιπα, ή πρόκειται για μια δημιουργική διαδικασία που διαρκώς εξελίσσεται;
Η διαδικασία μου είναι αρκετά οργανική, δεν έχω συγκεκριμένο τρόπο δουλειάς. Μου αρέσει να συλλέγω: πέτρες, φυτά, εικόνες, παλιά αντικείμενα χειροτεχνίας και φυσικά χρώματα, λόγω του background μου στον σχεδιασμό υφασμάτων. Αυτά τα αντικείμενα και οι εικόνες είναι πάντα γύρω μου, στους τοίχους μου, τόσο στο σπίτι όσο και στο studio. Χρειάζομαι και επιδιώκω επίσης μια σύνδεση με τη φύση, πηγαίνοντας στην εξοχή ή στη θάλασσα.
Το zine «Βοτανικός» που έφτιαξα, ήταν από αυτή τη συλλογή στοιχείων της φύσης. Αυτές οι οργανικές μορφές είναι πάντα γύρω μου, μερικές φορές επιλέγω πολύ συγκεκριμένα ένα σχήμα και δουλεύω από αυτό, αλλά τις περισσότερες φορές τις αφήνω να εισχωρήσουν αργά, πιο υποσυνείδητα. Από εκεί και πέρα θα κάνω συνδέσεις, θα εμφανιστούν ιδέες. Όταν έχω ένα συγκεκριμένο σχήμα στο μυαλό μου, το τελικό αντικείμενο συχνά μοιάζει ακριβώς με το μικρό σκίτσο στο σημειωματάριό μου.
Άρχισα να κάνω κεριά γιατί με τράβηξε πολύ το κερί μέλισσας και έψαχνα για ένα πιο δημοκρατικό μέσο. Τα ίδια τα υλικά είναι όλα ίσα για εμένα, απλά συνδέονται με διαφορετικούς τρόπους δημιουργίας σχημάτων και είναι φορτισμένα με διαφορετικές έννοιες. Παρόλο που έχω σχεδιαστικό υπόβαθρο, εύκολα μεταπήδησα στη δημιουργία έργων τέχνης. Η γραμμή μεταξύ των δύο είναι για εμένα αρκετά θολή και το προτιμώ με αυτόν τον τρόπο, μιας και διατηρώ μια πολύ απτή και χειροτεχνική προσέγγιση και στο design.
Photo credits: Melemis Nicolas
Από το 2019, μοιράζεις τη ζωή σου μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας. Τι σε ενέπνευσε στην Αθήνα και πώς αυτό αντικατοπτρίζεται στα έργα σου; Ξεχωρίζεις κάποια συνεργασία με Έλληνες καλλιτέχνες/ιδες από αυτά τα χρόνια;
Στην Ελλάδα βρήκα την έμπνευσή μου στους λόφους, τη θάλασσα και τα νησιά. Το να μετακομίσω στην Αθήνα μετά τις σπουδές μου, μου έδωσε λίγο χώρο να πειραματιστώ. Σπούδασα σχέδιο υφασμάτων και όταν μετακόμισα αποφάσισα να πειραματιστώ με διάφορα μέσα και υλικά που ήθελα να δοκιμάσω για λίγο, όπως τα κεραμικά. Συνεργάστηκα με το brand “It's a shirt”, της Χριστίνας Χριστοδούλου, για μια συλλογή από παλτό με χειροποίητα κεραμικά κουμπιά. Εκτός από αυτό, είχα κάποιες συμμετοχές και συνεργασίες σε χώρους καλλιτεχνών, βιβλιοπωλεία, ξενοδοχεία, εκθέσεις design.
Αποφάσισα να εγκαταστήσω τη βάση μου στο Παρίσι, μιας και κατάλαβα πως θα ήταν δύσκολο για εμένα να εγκατασταθώ με ένα μακροπρόθεσμο έργο στην Αθήνα.
Πρόσφατα δημοσίευσες για το νέο σου studio στο Παρίσι. Υπάρχουν διαφορές και ομοιότητες με τους χώρους όπου δημιουργούσες και εργαζόσουν στην Αθήνα;
Ναι! Βρήκα τον χώρο τον Μάιο, οπότε είναι πολύ πρόσφατο όλο αυτό. Μόλις που αρχίζω να εγκαθίσταμαι και να τακτοποιούμαι. Βρίσκεται σε μια όμορφη καταπράσινη αυλή, σε μια παλιά μονάδα παραγωγής κεραμικών! Είναι ακριβώς το αντίθετο με το studio στην Αθήνα, που ήταν ένα βιομηχανικό loft. Είμαι ευγνώμων για τον χώρο που είχα στην Αθήνα, που μου έδωσε μια πραγματική δυνατότητα να πειραματιστώ. Το νέο μέρος με φέρνει πιο κοντά στη φύση, χωρίς να φεύγω από την πόλη, και νιώθω ότι είναι κάπου όπου θα μπορούσα να είμαι για πολύ καιρό.
Εικόνες από το νέο της ατελιέ στο Παρίσι | Photo credits: Melemis Nicolas
Σχετικά με την πιο πρόσφατη σειρά κεραμικών αγγείων “Couleurs du Ciel” με τα παστέλ χρώματα, ποιες ήταν οι αναφορές σου; Με ποιον τρόπο η φύση και οι οργανικές μορφές σε ενέπνευσαν; Παράλληλα, όταν δημιουργείς ένα item έχεις στο μυαλό σου τον χώρο στον οποίο θα τοποθετηθεί, δηλαδή τον προορισμό του;
Οι αναφορές για αυτά είναι απλώς τα χρώματα του ουρανού που έχω δει. Προσέχω πάντα τις παραλλαγές χρωμάτων που μπορώ να βρω, όπου κι αν βρίσκομαι. Στην Ελλάδα, τα χρώματα του μπλε και του κόκκινου/πορτοκαλί ηλιοβασιλέματος είναι πολύ ζωντανά. Στην ανατολική ακτή της Γαλλίας, τα ηλιοβασιλέματα έχουν χρώματα πιο παστέλ και πιο αργές διαβαθμίσεις. Ένα θέμα με το οποίο ασχολούμαι τελευταία, είναι τα πλάσματα που ζουν κάτω από τη θάλασσα. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε έκθεση του Jean Painlevé στο Jeu de Paume στο Παρίσι και ένιωσα πως είχε μεγάλο αντίκτυπο πάνω μου. Τον τελευταίο καιρό, νιώθω τα σχήματα και οι μορφές μου να γίνονται πιο απλά: από τα πρώτα μου ηφαίστεια γλυπτά, που ήταν αρκετά οργανικά, προς πιο γεωμετρικά τώρα.
Όσο για τον χώρο στον οποίο καταλήγουν τα αντικείμενά μου, δεν το σκέφτομαι από πριν, απλώς χαίρομαι πολύ όταν βλέπω τα κομμάτια μου στα σπίτια των ανθρώπων.
Κάποια μελλοντικά σχέδια, φιλοδοξίες ή συνεργασία που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Το νέο μου studio από μόνο του είναι ένα μακροχρόνιο όνειρο και έργο. Θέλω να είναι ανοιχτό σε συνεργασίες και στο κοινό με διαφορετικούς τρόπους.
Έχω κάποιες συμμετοχές σε εκθέσεις που έρχονται. Η Volume Ceramics, μια γκαλερί που με εκπροσωπεί για λίγο, άνοιξε τον πρώτο της φυσικό χώρο στο Παρίσι στις 7 Σεπτεμβρίου. Παράλληλα, δεν παύω να αναζητώ και να δουλεύω με νέα υλικά και τεχνίτες/δημιουργούς.