Ο Ηλίας Λέφας μάς μιλά για την επιτόπια επιπλοποιία
DS.WRITER:
Βασίλης Ξιφαράς
Ο συνδυασμός διαφορετικών παραμέτρων μπορεί να κάνει ένα interior design ξεχωριστό: ο σχεδιασμός των επίπλων, η επιλογή των υλικών, η μέθοδος κατασκευής, ακόμα και η συναρμολόγηση. Ο Ηλίας Λέφας έχει εξερευνήσει όλες αυτές τις όψεις του interior design σε μια συγκεκριμένη κατηγορία, που δεν είναι άλλη από αυτή της επιπλοποιίας. Αυτά τα απαραίτητα για κάθε δωμάτιο αντικείμενα καταλαμβάνουν πολύ χώρο και, ως εκ τούτου, πρέπει να σχεδιαστούν με επινοητικότητα. Πριν όμως ασχοληθεί με τον σχεδιασμό επίπλων, ο Ηλίας Λέφας είχε σπουδάσει εικονογράφηση στο European Institute of Design, καθώς και ζωγραφική και γλυπτική στην Brera Academy of Fine Arts στο Μιλάνο, ενώ ενδιάμεσα εργαζόταν ως βοηθός στο Mauro Mori και στο Wunderkammer Studio. Τώρα ζει στο Βερολίνο και δημιουργεί κομμάτια για μεμονωμένους πελάτες, εταιρείες και εκθέσεις σε όλη την Ευρώπη, δοκιμάζοντας συνεχώς τις γνώσεις και τις ιδέες του, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη συγκεκριμένα χαρακτηριστικά κατά τη διαδικασία σχεδιασμού, όπως το τοπικό κλίμα και τη διαθεσιμότητα των υλικών.
Οι δημιουργίες του, από σύνθετα, τραπέζια, κονσόλες, ντουλάπες, ράφια, μέχρι και DJ booths, εναρμονίζονται με το περιβάλλον τους, με απλά σχήματα που προσφέρουν αρκετό αποθηκευτικό χώρο, με τη χρήση μόνο ενός υλικού, όπως είναι το ξύλο ή ο χαλκός. Τα σχέδια για κάθε αντικείμενο είναι κυρίως ζωγραφισμένα στο χέρι, και η κατασκευή πραγματοποιείται τόσο επί τόπου (τα τελευταία 14 χρόνια) όσο και στο ολοκαίνουριο στούντιο του Ηλία.
Μιλήσαμε με τον Ηλία για να μάθουμε περισσότερα για τα μοναδικά του σχέδια.
Τι σημαίνει για εσένα ο σχεδιασμός ενός σύνθετου; Τι διαφορά κάνει ένα τέτοιο έπιπλο στον σχεδιασμό του εσωτερικού χώρου;
Όπως και με κάθε έπιπλο που δημιουργώ, εκλαμβάνω το σύνθετο ως έναν ταπεινό υπηρέτη. Τα έπιπλα πρέπει να έχουν παρουσία, αλλά η παρουσία τους θα πρέπει να περνάει σχεδόν απαρατήρητη όταν κινούμαστε γύρω τους καθώς παραμένουν αχρησιμοποίητα. Προσπαθώ να βελτιώσω έναν χώρο μέσα από τη δουλειά μου, αλλά όχι με θεαματικό τρόπο. Οι αναλογίες που χρησιμοποιούνται βρίσκονται στον υπάρχοντα χώρο, με τρόπο που τα αντικείμενα μπορούν να εναρμονιστούν με το περιβάλλον τους. Επίσης εκλαμβάνω τα σύνθετα ως βάση για έργα τέχνης ή άλλα αντικείμενα, που μπορεί να εκφράζουν τον χαρακτήρα του πελάτη και να κάνουν τον χώρο πιο ζεστό (ένα είδος άτλαντα που κρατά ψηλά τη γη).
Coffee Table για τη Frauenstr. 6. Ο Ηλίας Λέφας το περιγράφει ως ένα αντικείμενο που ικανοποίησε την επιθυμία του για μια γλυπτική προσέγγιση.
Πώς προσεγγίζεις έναν πελάτη ώστε να εκπληρώσεις το όραμά του/της, αλλά ταυτόχρονα να διατηρήσεις την ξεχωριστή σου σχεδιαστική γλώσσα;
Σε πρώτο επίπεδο, πρέπει ο πελάτης και εγώ να τα πηγαίνουμε καλά και να υπάρχει καλή συνεννόηση, ακόμα και αν υπάρχουν διαφορές στο πώς προσεγγίζουμε τον σχεδιασμό. Ο χρόνος που χρειάζεται για τη μεταφορά ή την κατασκευή των επίπλων, μου επιτρέπει να γνωρίσω τις συνήθειές τους, τον τρόπο σκέψης τους και τον τρόπο που χρησιμοποιούν τον χώρο. Δεν επιβάλλω τις ιδέες μου στους πελάτες, καθώς είναι αυτοί που θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα έπιπλα για πολλά χρόνια. Είναι πάντα ενδιαφέρον να προσπαθείς να κάνεις τους σωστούς συμβιβασμούς, χωρίς να προδώσεις τις αρχές σου. Οι προτάσεις και οι ιδέες που προτείνουν οι πελάτες είναι πάντα ευπρόσδεκτες, γιατί συχνά καταλήγω να φτιάχνω πράγματα που δεν θα είχα ποτέ σκεφτεί εξαρχής, και με αυτόν τον τρόπο διευρύνω τους ορίζοντές μου και κρατάω το μυαλό μου ανοιχτό, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για μένα.
Scrivania για τη Via del Orso 14. Αυτό το γραφείο μήκους 1,5 μέτρου, διαθέτει ποικιλία αποθηκευτικών χώρων, ενώ δημιουργεί διάφορα σχήματα με την περιστροφή του.
Ποια είναι τα αγαπημένα σου πρότζεκτ μέχρι στιγμής; Πες μας δυο λόγια για αυτά.
Αυτή είναι πάντα μια δύσκολη ερώτηση. Λατρεύω τον κινηματογράφο, αλλά πώς θα μπορούσα να διαλέξω μια αγαπημένη ταινία; Έχω πολλά αγαπημένα, όλα για διαφορετικούς λόγους.
Το μαύρο τραπέζι, που αρχικά φτιάχτηκε για τα γραφεία της Breeder στην Αθήνα, έπρεπε να ικανοποιήσει τις ανάγκες τριών διαφορετικών ανθρώπων, με διαφορετικές συνήθειες (όπως αντικρουόμενες οργανωτικές συνήθειες), που κάθονταν μαζί όλη μέρα. Έτσι, αποφάσισα να φτιάξω τρία ξεχωριστά τραπέζια, που θα μπορούσαν να ενωθούν για να σχηματίσουν έναν ενιαίο χώρο εργασίας. Αυτό που επίσης μου αρέσει σε αυτό το τραπέζι, είναι ότι είναι σαν μια εξελιγμένη έκδοση άλλων τραπεζιών που έχω σχεδιάσει στο παρελθόν.
Όταν μου ζητήθηκε από τους Caputo και Luca Martinazzoli να πάρω μέρος σε μια εκδήλωση για τα εγκαίνια της δικής τους γκαλερί design Plusdesign, πρότεινα μια limited production του "Fire Walk With Me", ενός τραπεζιού που μεταδίδει ενότητα και δύναμη με το σχήμα της βάσης του και την κυκλική του επιφάνεια, ένα σχέδιο που συνέχισα να μεταμορφώνω και να προσαρμόζω σε νέα τραπέζια. Κατάφερα να κάνω πιο εύκολη την παραγωγή του, ενώ πρόσθεσα έναν περιστρεφόμενο μηχανισμό για την επιφάνεια εργασίας και επιπλέον έφτιαξα μια χαμηλότερη εκδοχή του που μπορεί να χρησιμεύσει ως τραπεζάκι.
Τραπέζι “Table to Join” για την Έκθεση “Fire Walk with Me”, Milan Design Week 2015, για την plusdesign
Μίλα μας για ένα προσεχές σου πρότζεκτ. Τι να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Αν και ξεκίνησα την καριέρα μου σχεδιάζοντας και κατασκευάζοντας γραφεία για χώρους εργασίας, κατέληξα να φτιάχνω έπιπλα για το σπίτι, όπου το να σχεδιάζεις ένα γραφείο είναι μια πιο προσωπική διαδικασία. Πριν από λίγο καιρό, είχα μια συζήτηση με έναν αρχιτέκτονα που κάποτε σχεδίαζε έπιπλα αυστηρώς μοναδικά. Καταλήξαμε πως είναι κρίμα να κρατάμε μια ιδέα παγιδευμένη σε ένα και μόνο αντικείμενο, ενώ ταυτόχρονα θα μπορούσε να μπει στα σπίτια πολλών ανθρώπων αν παραγόταν μαζικά, βελτιώνοντας τη ζωή τους. Αυτός είναι και ο βασικός σκοπός του design για εμένα. Έτσι, ελπίζω στο μέλλον να έχω την ευκαιρία να σχεδιάσω (πιθανότατα για ένα υπάρχον brand) μια συλλογή αντικειμένων που να μπορούν να παραχθούν μαζικά, ενώ θα συνεχίσω να εργάζομαι στα μοναδικά μου αντικείμενα.
Ευχαριστούμε τον Ηλία Λέφα για την ενδιαφέρουσα συζήτηση.